In onze bakkerij—de oudste van Amsterdam, en misschien wel de meest geurige—houden we ervan de klassiekers te eren. Van onze kenmerkende stroopwafels tot rustieke zuurdesem, verse baguettes, en ja… de onmiskenbare croissant. Een knapperige, gouden ode aan ambacht.
Maar waar komt deze vlokkerige favoriet precies vandaan? En wat maakt een croissant echt de kruimels waard?
Hoewel nu diep verankerd in de Franse cultuur, begint het verhaal van de croissant verder naar het oosten. Al in de 13e eeuw bakte Oostenrijk een maanvormig brood genaamd kipferl. Er wordt gezegd dat Marie Antoinette het gebak naar Frankrijk bracht, waar het zich ontwikkelde tot de boterachtige, gelaagde versie die we vandaag de dag kennen. De Fransen gaven het een nieuwe vorm en een nieuwe standaard, eentje die sindsdien de wereld rond is gegaan.
Het draait allemaal om het deeg. Echte croissants zijn opgebouwd uit eenvoudige ingrediënten—meel, water, gist, suiker, zout—en een goede hoeveelheid boter. Het deeg wordt zorgvuldig uitgerold en gevouwen, keer op keer, om de lichte, luchtige lagen te vormen die een croissant zijn kenmerkende textuur geven.
Eenmaal gevormd tot die klassieke halve maan en gebakken tot gouden perfectie, is het resultaat pure alchemie: knapperig aan de buitenkant, zacht en geurend van binnen, met een rijkdom die geen vertaling nodig heeft.
We bakken onze croissants elke ochtend vers in onze historische bakkerij in Amsterdam. Sommige zijn gevuld (een vleugje chocolade hier, een beetje amandel of ham en kaas daar), anderen worden in hun eenvoudigste, meest elegante vorm gelaten. Allen zijn gemaakt met dezelfde aandacht voor detail die door generaties heen is doorgegeven.
Of je ze nu zoet of hartig lekker vindt, gegeten bij een ontbijt aan het kanaal of stiekem halverwege de middag, een warme croissant uit onze oven is meer dan alleen een traktatie. Het is een klein ritueel. En eentje die het waard is om te herhalen.
